Kwas glikolowy (naturalnie występuje w trzcinie cukrowej) został wprowadzony jako środek leczniczo-kosmetyczny ćwierć wieku temu. Obecnie może on być stosowany w różnych stężeniach. Od zastosowanego stężenia zależy sposób i intensywność jego działania na skórę. Daje to możliwość dobrania stężenia w zależności od rodzaju skóry, charakteru zaburzenia i oczekiwanego efektu.
W stężeniach do 15% kwas glikolowy ma bardzo efektywne działanie nawilżające, niewidoczne dla oka działanie złuszczające na powierzchowną warstwę rogową naskórka, oraz wspomaga odnowę i regenerację skóry właściwej poprzez pobudzanie aktywności fibroblastów.
Wyższe stężenia (20%-35%) oprócz działania nawilżającego i oczyszczającego skórę (np. trądzikową) daje efekt powierzchniowego peelingu.
Wysokie stężenia (50%-70%) złuszczają naskórek i silnie pobudzają procesy regeneracje w skórze właściwej.
Wielokrotne stosowanie kwasu glikolowego ma bardzo korzystne działania na skórę właściwą prowadząc do zwiększenia jej grubości o około 25% (skóra z wiekiem ulega ścieńczeniu) bez wywoływania stanu zapalnego. Przy długotrwałym stosowaniu (6 miesięcy i dłużej) preparatów zawierających kwas glikolowy dochodzi do odbudowy włókien sprężystych i poprawy elastyczności skóry. Równolegle obserwuje się zwiększoną produkcję włókien kolagenu i mukopolisacharydów, co prowadzi do spłycenia zmarszczek i długofalowej poprawy biologicznych i elastycznych właściwości skóry.
Wskazania:
- usuwanie przebarwień: (piegi, ostuda inaczej melasma, plamy soczewicowate, przebarwienia pozapalne),
- redukcja drobnych i głębszych zmarszczek – efekt odmłodzenia,
- poprawa barwy i struktury skóry,
- trądzik grudkowo-krostkowy, zaskórniki,
- spłycenie blizn,
- zapobieganie starzenia się skóry,
- zmiękczenie i wygładzenie skóry – spłycenie porów,
- nawilżenie skóry,
- suchość skóry w przebiegu zmian chorobowych,